مقالات

راهکارهایی در جهت افزایش تولید و بهره وری در گاوداری ها – بخش دوم

بخش دوم

افزایش کنسانتره مصرفی

در پژوهشی مشخص شد اگر سطح مصرف خوراک کاهش پیدا کند تولید شیر نیز کاهش و به عکس زمانی که مقدار ماده خشک مصرفی افزایش پیدا کند تولید شیر نیز افزایش پیدا می کند.

جان و دالی (1996) دریافتند اگر دفعات مصرف کنسانتره در روز2 بار یا کمتر باشد، غلظت پروپیونات در شکمبه افزایش وبه دنبال آن انسولین خون زیاد می شود. این حالت باعث می شود پیش سازهای ساخت چربی خارج از بافت پستان به سمت بافت چربی رفته و در آنجا چربی ذخیره شود. به نظر می رسد تغذیه چندین بار کنسانتره در روز از افت چربی شیر می کاهد. این حالت در زمانی که ماده خشک مصرفی بالاتر از 10 کیلوگرم در روز باشد مهم است.

افزایش دفعات خوارک دهی 
مشخص شده است که هرچه وعده های خوارکدهی برای گاوهای شیری بیشتر شود، حجم کمتری از غذا در هر وعدۀ غذایی وارد شکمبه می شود و در نتیجه گاو زمان بیشتری را کنار آخور سپری کرده و رغبت بیشتری را به مصرف خوراک نشان می دهد. اگر تعداد وعده های خوراکدهی کاهش یابد (مثلاً از 3 بار به 2 بار)، ذخیره سازی چربی و نقل و انتقال آن زیاد شده و در نتیجه بازده ذخیره سازی انرژی کم می شود. مطالعات پیشین از اثرات منفی افزایش دفعات خوارکدهی بر ترشح انسولین پلاسما در گاوهای شیرده گزارش داده اند

در آزمایشات متععد مشاهده شد اگر دفعات خوراکدهی برای گاوهای شیرده افزایش پیدا کند، اسیدیته شکمبه و نسبت استات به پروپیونات افزایش و غلظت انسولین پلاسما کاهش می یابد. با توجه به نقش مهم انسولین در لیپوژنز، به نظر می رسد به دنبال افزایش دفعات خوراکدهی، سطح انسولین پلاسما کاهش یافته و ذخیره چربی در بدن کم می شود. بنابراین توجه به افزایش تعداد وعده های خوراکدهی بیشتر برای کنترل  اسیدوز شکمبه گاو بوده که به دنبال آن می توان به افزایش تولید شیر امیدوار بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *